Οι δανειολήπτες, η Κυβέρνηση και η μέθοδος "Lease Back"

Kατόπιν της επισκέψεως μου στα γραφεία της Εθνικής Ομοσπονδίας Δανειοληπτών και της συνεργασίας που είχα με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας κο Κρητικό Ευάγγελο, καταγγέλλω την προσπάθεια της δικομματικής κυβέρνησης να εισαγάγει στη χώρα μας το αγγλοσαξονικό δίκαιο και πιο συγκεκριμένα τη μέθοδο Lease back. 
Η δικομματική κυβέρνηση με την εξαγγελία του κώδικα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους που δόθηκε στη δημοσιότητα από την τράπεζα της Ελλάδος στην ουσία επιχειρεί να μετατρέψει τους ιδιοκτήτες σε ενοικιαστές στα ίδια τους τα σπίτια. Στη πραγματικότητα καλεί τους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων που επί 10 ή 15 χρόνια πλήρωναν ανελλιπώς το στεγαστικό τους δάνειο (οι οποίοι για λόγους ανεξαρτήτως της θελήσεως τους έμειναν άνεργοι, είδαν τα εισοδήματα τους να μειώνονται δραματικά , έκλεισαν την μικρή οικογενειακή τους επιχείρηση), καλούνται σήμερα από την κυβερνητική επιτροπή διαχείρισης ιδιωτικού χρέους να εκχωρήσουν οικιοθελώς το σπίτι τους στην τράπεζα, να γίνουν ενοικιαστές του σπιτιού τους για 5 χρόνια και στη συνέχεια να κληθούν να το επαναγοράσουν, δηλαδή να πληρώσουν το σπίτι τους 3 και 4 φορές πάνω από την αρχική τιμή κτίσης του. 
Με ενέργειες και εξαγγελίες σαν τις ανωτέρω η δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι είναι δέσμια των συμφερόντων του τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγαλοτραπεζιτών. 
Οι δανειολήπτες πρόσθεσαν στην ατζέντα τους άλλον έναν λόγο για να καταψηφίσουν την παράλογη πολιτική που συντελείται σε βάρος τους. Με την ψήφο τους στο ΣΥΡΙΖΑ και την ενίσχυση των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής αριστεράς θα αντιπαλέψουν αυτή την νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.

Διαβάστε Περισσότερα »

«Οριοθέτηση, διαχείριση, προστασία αιγιαλού και παραλίας»

Η πρόσφατη προώθηση  Σχεδίου Νόμου υπό τον τίτλο  «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας»,   ήταν ένα ακόμη δείγμα  αντισυνταγματικής και αντιπεριβαλλοντικής προσέγγισης  των μεγάλων ζητημάτων  ποιότητας ζωής και τουριστικής φυσιογνωμίας της χώρας.

Η κυβέρνηση έδειξε  πλήρη άγνοια των διεθνών δεσμεύσεων της Ελλάδας όσον αφορά την προστασία των ακτών και της φύσης, ενώ επίσης επιβεβαίωσε την παντελή έλλειψη δημιουργικής φαντασίας όσον αφορά την  διαχείριση του ελληνικού τοπίου και του τουριστικού ρεύματος.

Η μεταγενέστερη  υπαναχώρησή της  με  την προσωρινή απόσυρση του Σχεδίου Νόμου, ήταν πρωτίστως αποτέλεσμα της κατακραυγής επιστημονικών και περιβαλλοντικών σωματείων, όπως επίσης  της ρητής  διαμαρτυρίας τουλάχιστον 120.000  χιλιάδων  ατόμων.

Οι υπεύθυνοι πολίτες με οικολογική ευαισθησία κατήγαγαν μια προσωρινή νίκη, όμως πρέπει να παραμείνουν σε εγρήγορση. Η μνημονιακή δολιότητα σε συνδυασμό με την κυβερνητική διαθεσιμότητα στην εκποίηση των δημόσιων αγαθών του ελληνικού λαού, δεν έχουν όρια.

Ο αγώνας συνεχίζεται !

Διαβάστε Περισσότερα »

Επίσκεψη του Ηλία Νικολόπουλου στα Δημοτικά Ιατρεία (Δήμος Αθηναίων)

Ο Ηλίας Νικολόπουλος επισκέφθηκε  στις 15/5 τα Δημοτικα Ιατρεία και συναντήθηκε με το Σύλλογο Ιατρών του Δήμου Αθηναίων (ΠΡΟΕΔΡΟΣ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΑΡΑΖΗΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣΗ
Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΑΤΣΟΣ). Διαπίστωσε την ουσιαστική εγκατάλειψή τους από το Δήμο και δήλωσε ότι η προληπτική ιατρική αποτελεί αρμοδιότητα του Δήμου ο οποίος και ωφείλει να παράσχει υλικοτεχνική υποδομή και στήριξη στο προσωπικό μέχρι την κάλυψη του θεσμικού κενού με νόμο για όλη την εν γένει λειτουργία τους.

Διαβάστε Περισσότερα »

Αντισυνταγματική η απαγόρευση του αυριανού δημοψηφίσματος για το νερό από το Υπ. Εσωτερικών.

Είναι προκλητικό και απαράδεκτο την ημέρα των Αυτοδιοικητικών εκλογών ν’ απαγορεύεται από την κεντρική εξουσία το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, ένας από τους πιο σημαντικούς θεσμούς της Αυτοδιοικήσης.

Είναι παράνομη η παρεμπόδιση οποιουδήποτε τοπικού δημοψηφίσματος το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 216 του κώδικα  Δήμων και Κοινοτήτων. Η εγκύκλιος του Υπουργού που απαγορεύει τη διεξαγωγή τοπικού δημοψηφίσματος, παραβιάζει άμεσα τη Συνταγματική κατοχύρωση του ίδιου κύκλου ενεργείας των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (άρθρο 102 παρ.1). Επίσης με την παραπάνω παράνομη εγκύκλιο παραβιάζεται άμεσα και η κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα στο άρθρο 102 παρ.2 η αυτοτέλεια των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Σε κάθε περίπτωση το νερό είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό και απαγορεύεται η εν όλω ή εν μέρει ιδιωτικοποίησή του.

Η προστασία της δημοκρατίας και η έκφραση της βούλησης όλων των πολιτών είναι αδιαπραγμάτευτό μας δικαίωμα και είναι υποχρέωση όλων μας αυτό να διαφυλαχθεί από ερμηνείες και μεθοδεύσεις περαστικών κυβερνήσεων. Οι εποχές των «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Οι πολίτες μόλις προσέθεσαν στην ατζέντα τους έναν λόγο περισσότερο για να αποδοκιμάσουν αύριο αυτήν την κυβέρνηση.

Διαβάστε Περισσότερα »

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (β΄ μέρος): Προτάσεις για μελλοντική αναθεώρηση του Συντάγματος

Μία πρόταση αναθεώρησης του ισχύοντος Συντάγματος οφείλει να ενισχύει τη λαϊκή κυριαρχία που είναι θεμέλιο του πολιτεύματος. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί σε τρείς άξονες.

Ο πρώτος άξονας αφορά στην ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του λαού - εκλογικού σώματος αφενός με την εισαγωγή θεσμών λαϊκής συμμετοχής-άμεσης Δημοκρατίας και αφετέρου ενίσχυση της λογοδοσίας-ελέγχου των κρατικών οργάνων, ατομικών (Προέδρου της Δημοκρατίας-πρωθυπουργού) και συλλογικών (Βουλή-Κυβέρνηση) από το λαό-εκλογικό σώμα. Εισαγωγή του θεσμού της ανάκλησης από το λαό εκλεγμένου δημόσιου λειτουργού (όχι μόνο βουλευτή) και του θεσμού της ανάκλησης από το λαό των συλλογικών οργάνων (Βουλή-Κυβέρνηση)

Ο δεύτερος αφορά στην ενίσχυση της Βουλής ως συλλογικού οργάνου, ενίσχυση που θα αφορά στις αρμοδιότητες της μειοψηφίας και όχι την υποβάθμισή συνολικά της όπως συμβαίνει σήμερα με τη μείωση του νομοθετικού και ελεγκτικού της ρόλου. Το κύριο πρόβλημα της κακής θεσμικής λειτουργίας του κοινοβουλευτικού συστήματος είναι ότι αντί η Βουλή να ελέγχει τη κυβέρνηση και να την υποχρεώνει σε παραίτηση μετά από άρση της εμπιστοσύνης προς αυτή, όλα τα τελευταία χρόνια ελέγχεται και οδηγείται η ίδια από τη Κυβέρνηση που στηρίζεται στην τυφλή κομματική πειθαρχία της πλειοψηφίας σε αυτή. Απαιτείται ενίσχυση του νομοθετικού ρόλου της Βουλής (σπάνια πρόταση νόμου από Βουλευτές μετατράπηκε σε νόμο) και του ελεγκτικού ρόλου της Βουλής προς τη Κυβέρνηση και ειδικότερα της ενίσχυσης των δικαιωμάτων ατομικά κάθε βουλευτή, αλλά και της κοινοβουλευτικής μειοψηφίας με συνέπεια ουσιαστική ενδυνάμωση τού κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Ο τρίτος άξονας αφορά στην ενίσχυση των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αλλά και των δικαιωμάτων τέταρτης γενιάς (περιβαλλοντικών κλπ). Ουσιαστικοποίηση των κοινωνικών δικαιωμάτων (υγεία-κοινωνική ασφάλιση-δημόσια δωρεάν λαϊκή παιδεία κλπ) που έγιναν θύματα των μνημονιακών πολιτικών.

Ο πρώτος από τους άξονες που πρέπει να κινηθεί η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι η διεύρυνση της λαϊκής κυριαρχίας με τη συμμετοχή του λαού-εκλογικού σώματος στη λήψη αποφάσεων σε σοβαρά κοινωνικοπολιτικά θέματα. Προτείνεται η εισαγωγή και συνταγματική καθιέρωση θεσμών όπως του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και του δημοψηφίσματος με πρωτοβουλία των πολιτών. Πρόκειται για θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, για θεσμούς άμεσης λαϊκής σύμπραξης στη νομοθετική λειτουργία.

Δυνατότητα συγκεκριμένου αριθμού πολιτών να προτείνουν νόμους στη Βουλή και σε περίπτωση μη αποδοχής της πρότασης να αποφασίζει ο λαός με δημοψήφισμα (λαϊκή νομοθετική αλλά και συνταγματική πρωτοβουλία)

Αριθμός πολιτών να μπλοκάρει τη δημοσίευση νόμου και να διενεργείται δημοψήφισμα για το μέλλον του (θεσμός λαϊκής νομοθετικής αρνησικυρίας –λαϊκό βέτο).

Συγκεκριμένα προτείνεται η εισαγωγή του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας με τροποποίηση του άρθρου 73 που αφορά τους φορείς νομοθετικής πρωτοβουλίας

«Το δικαίωμα πρότασης νόμων ανήκει στη Βουλή, στη κυβέρνηση και στο λαό. Κατά τη τελευταία περίπτωση η πρόταση νόμου που είναι αναλυτικά διατυπωμένη εισάγεται για συζήτηση αν φέρει τις υπογραφές είκοσι χιλιάδων εκλογέων. Σε περίπτωση απόρριψής της από τη Βουλή τίθεται υπό την έγκριση του εκλογικού σώματος με διεξαγωγή δημοψηφίσματος.»

Προτείνεται η εισαγωγή του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής αρνησικυρίας με τροποποίηση–προσθήκη στο άρθρο 42 που αναφέρεται στο δικαίωμα αναπομπής νομοσχεδίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τη προσθήκη εδαφίου που ορίζει «Δικαίωμα αναπομπής με τις ίδιες προϋποθέσεις μπορούν να ασκήσουν και είκοσι χιλιάδες εκλογείς με αίτημά τους.»

«Με αίτημα του ενός τρίτου των βουλευτών μπορεί να ανασταλεί για εξήντα ημέρες η έκδοση ψηφισθέντος  νομοσχεδίου. Αν υποβληθεί εντός του χρονικού αυτού διαστήματος αίτημα διεξαγωγής δημοψηφίσματος από τριάντα χιλιάδες εκλογείς για την απόρριψη του νομοσχεδίου η έκδοσή του θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.»

Προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 44 παρ.2 που αφορά στο δημοψήφισμα με εισαγωγή του δημοψηφίσματος λαϊκής πρωτοβουλίας

«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει δημοψήφισμα για κρίσιμο κοινωνικό ζήτημα εφόσον υποβληθεί συγκεκριμένο αίτημα από τουλάχιστον εκατό χιλιάδες εκλογείς. Δεν εισάγονται κατά την ίδια βουλευτική περίοδο περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος.»

Εκλογικό σύστημα

Προτείνεται τροποποίηση του άρθρου 54 με την ακόλουθη διατύπωση:

«Οι εκλογές διεξάγονται με το σύστημα της απλής αναλογικής που στοχεύει στην επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής μαθηματικής αντιστοιχίας εδρών με ψήφους.»

Διατάξεις που στοχεύουν στην ενίσχυση του θεσμικού ρόλου της Βουλής.

Προσθήκη στο άρθρο 76 διάταξης με την οποία καθιερώνεται η υποχρεωτική εισαγωγή προς συζήτηση τρείς ημέρες κάθε μήνα των προτάσεων νόμου των βουλευτών.

Προτείνεται η κατάργηση της διάταξης του άρθρου 76 παρ 5 με την οποία η κυβέρνηση μπορεί να ζητήσει να συζητηθεί  νομοσχέδιο που θεωρεί κατεπείγον σε μία, δύο ή τρείς συνεδριάσεις δεδομένου ότι σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο του ίδιου άρθρου προβλέπεται περιορισμένη συζήτηση για τα κατεπείγοντα νομοσχέδια.

Τροποποίηση του άρθρου 68 παρ 2 που αφορά τις εξεταστικές επιτροπές ώστε αφενός να μην αποκλείεται η σύσταση των επιτροπών αυτών για θέματα που ανάγονται στην εθνική άμυνα και την εξωτερική πολιτική από τη μειοψηφία της Βουλής η οποία πρέπει να έχει πάντοτε το δικαίωμα σύστασής τους δεδομένου ότι αυτές αποτελούν ένα από τα κύρια μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου και αφετέρου να είναι υποχρεωτική η σύστασή τους όταν το ζητήσουν τα δύο πέμπτα των βουλευτών.

Απαίτηση απαρτίας για τη διεξαγωγή κοινοβουλευτικής συνεδρίασης όπως προβλεπόταν στο Σύνταγμα του 1952 

«Η Βουλή δεν μπορεί να συζητήσει άνευ της παρουσίας τουλάχιστον του ενός τρίτου του συνόλου των μελών της.»

Σχετικά με την περιορισμένη αναδρομικότητα των φορολογικών νόμων προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 78 παρ2 με την απάλειψη δύο λέξεων που προξενούν δικαστικές διαμάχες (το προηγούμενο εκείνου).

Νέα διατύπωση τού άρθρου 78 παρ 2 όπως ακολουθεί «Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος κατά το οποίο επιβλήθηκε».

Περιστολή του ακαταδίωκτου στα όρια της πολιτικής δραστηριότητας του βουλευτή (τροποποίηση του άρθρου 62).

Ανάθεση του ελέγχου της διαχείρισης των οικονομικών των κομμάτων και του «πόθεν έσχες» των πολιτικών στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Κατάργηση του άρθρου 86 που θεσμοθετεί την ποινική ασυδοσία των Υπουργών και πρώην Υπουργών.

Τροποποίηση του άρθρου 29 ώστε να κατοχυρώνεται με σαφέστερο τρόπο η εσωκομματική Δημοκρατία.

Πρόβλεψη δυνατότητας δικαστικού ελέγχου για διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενο του νόμου στον οποίο περιέχονται και συνεπώς αντισυνταγματικές για το λόγο αυτό.

Άρθρο 28 και σχέσεις Συντάγματος με πρωτογενές και δευτερογενές Ενωσιακό δίκαιο.

Ενοποίηση των παραγράφων 2 και 3 σε μία παράγραφο ώστε να απαιτούνται οι 180 βουλευτές και οι υπάρχουσες 5 προϋποθέσεις για την παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας και αρμοδιοτήτων σε όργανα Διεθνών οργανισμών.

Να απαλειφθεί η ερμηνευτική δήλωση και στη θέση της να προστεθεί 3^η παράγραφος ως ακολούθως:

«Οι κανόνες του Διεθνούς και Ενωσιακού δικαίου έχουν υπερνομοθετική αλλά υποσυνταγματική ισχύ».

Κατάργηση ή τροποποίηση του άρθρου 44 παρ.1 που προβλέπει τη δυνατότητα έκδοσης πράξης νομοθετικού περιεχομένου και η δυνατότητα έκδοσης πράξεων νομοθετικού περιεχομένου μόνο σε περίπτωση εφαρμογής στο άρθρο 48 (εξουσίες κρίσης-κατάσταση πολιορκίας).

Κατάργηση ή τροποποίηση του άρθρου 107 στο μέτρο που αφορά την προστασία κεφαλαίων του εξωτερικού- ρήτρα υποτέλειας.

Σχέσεις Βουλής-Κυβέρνησης

Προτείνεται η τροποποίηση του άρθρο 84 παρ.6 σχετικά με την αποδοχή της πρότασης δυσπιστίας που πρέπει να γίνεται αποδεκτή αν εγκριθεί από την σχετική πλειοψηφία των παρόντων.

Προτείνεται η τροποποίηση του άρθρο 84 παρ. παρ.2 ώστε να μπορεί να υποβάλλεται νέα πρόταση δυσπιστίας μετά την πάροδο τριμήνου αφότου η Βουλή απέρριψε την προηγούμενη.

Ρητή συνταγματική διάταξη που να απαγορεύει εκποίηση δημόσιας περιουσίας, δημόσιων κοινωνικών αγαθών (νερό κλπ).

Συνταγματική κατοχύρωση του πυρήνα των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ηλίας Γ. Νικολόπουλος

Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου –Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε Περισσότερα »

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (β΄ μέρος): Προτάσεις για μελλοντική αναθεώρηση του Συντάγματος

Μία πρόταση αναθεώρησης του ισχύοντος Συντάγματος οφείλει να ενισχύει τη λαϊκή κυριαρχία που είναι θεμέλιο του πολιτεύματος. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί σε τρείς άξονες.

Ο πρώτος άξονας αφορά στην ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του λαού - εκλογικού σώματος αφενός με την εισαγωγή θεσμών λαϊκής συμμετοχής-άμεσης Δημοκρατίας και αφετέρου ενίσχυση της λογοδοσίας-ελέγχου των κρατικών οργάνων, ατομικών (Προέδρου της Δημοκρατίας-πρωθυπουργού) και συλλογικών (Βουλή-Κυβέρνηση) από το λαό-εκλογικό σώμα. Εισαγωγή του θεσμού της ανάκλησης από το λαό εκλεγμένου δημόσιου λειτουργού (όχι μόνο βουλευτή) και του θεσμού της ανάκλησης από το λαό των συλλογικών οργάνων (Βουλή-Κυβέρνηση)

Ο δεύτερος αφορά στην ενίσχυση της Βουλής ως συλλογικού οργάνου, ενίσχυση που θα αφορά στις αρμοδιότητες της μειοψηφίας και όχι την υποβάθμισή συνολικά της όπως συμβαίνει σήμερα με τη μείωση του νομοθετικού και ελεγκτικού της ρόλου. Το κύριο πρόβλημα της κακής θεσμικής λειτουργίας του κοινοβουλευτικού συστήματος είναι ότι αντί η Βουλή να ελέγχει τη κυβέρνηση και να την υποχρεώνει σε παραίτηση μετά από άρση της εμπιστοσύνης προς αυτή, όλα τα τελευταία χρόνια ελέγχεται και οδηγείται η ίδια από τη Κυβέρνηση που στηρίζεται στην τυφλή κομματική πειθαρχία της πλειοψηφίας σε αυτή. Απαιτείται ενίσχυση του νομοθετικού ρόλου της Βουλής (σπάνια πρόταση νόμου από Βουλευτές μετατράπηκε σε νόμο) και του ελεγκτικού ρόλου της Βουλής προς τη Κυβέρνηση και ειδικότερα της ενίσχυσης των δικαιωμάτων ατομικά κάθε βουλευτή, αλλά και της κοινοβουλευτικής μειοψηφίας με συνέπεια ουσιαστική ενδυνάμωση τού κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Ο τρίτος άξονας αφορά στην ενίσχυση των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αλλά και των δικαιωμάτων τέταρτης γενιάς (περιβαλλοντικών κλπ). Ουσιαστικοποίηση των κοινωνικών δικαιωμάτων (υγεία-κοινωνική ασφάλιση-δημόσια δωρεάν λαϊκή παιδεία κλπ) που έγιναν θύματα των μνημονιακών πολιτικών.

Ο πρώτος από τους άξονες που πρέπει να κινηθεί η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι η διεύρυνση της λαϊκής κυριαρχίας με τη συμμετοχή του λαού-εκλογικού σώματος στη λήψη αποφάσεων σε σοβαρά κοινωνικοπολιτικά θέματα. Προτείνεται η εισαγωγή και συνταγματική καθιέρωση θεσμών όπως του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και του δημοψηφίσματος με πρωτοβουλία των πολιτών. Πρόκειται για θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, για θεσμούς άμεσης λαϊκής σύμπραξης στη νομοθετική λειτουργία.

Δυνατότητα συγκεκριμένου αριθμού πολιτών να προτείνουν νόμους στη Βουλή και σε περίπτωση μη αποδοχής της πρότασης να αποφασίζει ο λαός με δημοψήφισμα (λαϊκή νομοθετική αλλά και συνταγματική πρωτοβουλία)

Αριθμός πολιτών να μπλοκάρει τη δημοσίευση νόμου και να διενεργείται δημοψήφισμα για το μέλλον του (θεσμός λαϊκής νομοθετικής αρνησικυρίας –λαϊκό βέτο).

Συγκεκριμένα προτείνεται η εισαγωγή του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας με τροποποίηση του άρθρου 73 που αφορά τους φορείς νομοθετικής πρωτοβουλίας

«Το δικαίωμα πρότασης νόμων ανήκει στη Βουλή, στη κυβέρνηση και στο λαό. Κατά τη τελευταία περίπτωση η πρόταση νόμου που είναι αναλυτικά διατυπωμένη εισάγεται για συζήτηση αν φέρει τις υπογραφές είκοσι χιλιάδων εκλογέων. Σε περίπτωση απόρριψής της από τη Βουλή τίθεται υπό την έγκριση του εκλογικού σώματος με διεξαγωγή δημοψηφίσματος.»

Προτείνεται η εισαγωγή του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής αρνησικυρίας με τροποποίηση–προσθήκη στο άρθρο 42 που αναφέρεται στο δικαίωμα αναπομπής νομοσχεδίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τη προσθήκη εδαφίου που ορίζει «Δικαίωμα αναπομπής με τις ίδιες προϋποθέσεις μπορούν να ασκήσουν και είκοσι χιλιάδες εκλογείς με αίτημά τους.»

«Με αίτημα του ενός τρίτου των βουλευτών μπορεί να ανασταλεί για εξήντα ημέρες η έκδοση ψηφισθέντος  νομοσχεδίου. Αν υποβληθεί εντός του χρονικού αυτού διαστήματος αίτημα διεξαγωγής δημοψηφίσματος από τριάντα χιλιάδες εκλογείς για την απόρριψη του νομοσχεδίου η έκδοσή του θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.»

Προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 44 παρ.2 που αφορά στο δημοψήφισμα με εισαγωγή του δημοψηφίσματος λαϊκής πρωτοβουλίας

«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει δημοψήφισμα για κρίσιμο κοινωνικό ζήτημα εφόσον υποβληθεί συγκεκριμένο αίτημα από τουλάχιστον εκατό χιλιάδες εκλογείς. Δεν εισάγονται κατά την ίδια βουλευτική περίοδο περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος.»

Εκλογικό σύστημα

Προτείνεται τροποποίηση του άρθρου 54 με την ακόλουθη διατύπωση:

«Οι εκλογές διεξάγονται με το σύστημα της απλής αναλογικής που στοχεύει στην επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής μαθηματικής αντιστοιχίας εδρών με ψήφους.»

Διατάξεις που στοχεύουν στην ενίσχυση του θεσμικού ρόλου της Βουλής.

Προσθήκη στο άρθρο 76 διάταξης με την οποία καθιερώνεται η υποχρεωτική εισαγωγή προς συζήτηση τρείς ημέρες κάθε μήνα των προτάσεων νόμου των βουλευτών.

Προτείνεται η κατάργηση της διάταξης του άρθρου 76 παρ 5 με την οποία η κυβέρνηση μπορεί να ζητήσει να συζητηθεί  νομοσχέδιο που θεωρεί κατεπείγον σε μία, δύο ή τρείς συνεδριάσεις δεδομένου ότι σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο του ίδιου άρθρου προβλέπεται περιορισμένη συζήτηση για τα κατεπείγοντα νομοσχέδια.

Τροποποίηση του άρθρου 68 παρ 2 που αφορά τις εξεταστικές επιτροπές ώστε αφενός να μην αποκλείεται η σύσταση των επιτροπών αυτών για θέματα που ανάγονται στην εθνική άμυνα και την εξωτερική πολιτική από τη μειοψηφία της Βουλής η οποία πρέπει να έχει πάντοτε το δικαίωμα σύστασής τους δεδομένου ότι αυτές αποτελούν ένα από τα κύρια μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου και αφετέρου να είναι υποχρεωτική η σύστασή τους όταν το ζητήσουν τα δύο πέμπτα των βουλευτών.

Απαίτηση απαρτίας για τη διεξαγωγή κοινοβουλευτικής συνεδρίασης όπως προβλεπόταν στο Σύνταγμα του 1952 

«Η Βουλή δεν μπορεί να συζητήσει άνευ της παρουσίας τουλάχιστον του ενός τρίτου του συνόλου των μελών της.»

Σχετικά με την περιορισμένη αναδρομικότητα των φορολογικών νόμων προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 78 παρ2 με την απάλειψη δύο λέξεων που προξενούν δικαστικές διαμάχες (το προηγούμενο εκείνου).

Νέα διατύπωση τού άρθρου 78 παρ 2 όπως ακολουθεί «Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος κατά το οποίο επιβλήθηκε».

Περιστολή του ακαταδίωκτου στα όρια της πολιτικής δραστηριότητας του βουλευτή (τροποποίηση του άρθρου 62).

Ανάθεση του ελέγχου της διαχείρισης των οικονομικών των κομμάτων και του «πόθεν έσχες» των πολιτικών στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Κατάργηση του άρθρου 86 που θεσμοθετεί την ποινική ασυδοσία των Υπουργών και πρώην Υπουργών.

Τροποποίηση του άρθρου 29 ώστε να κατοχυρώνεται με σαφέστερο τρόπο η εσωκομματική Δημοκρατία.

Πρόβλεψη δυνατότητας δικαστικού ελέγχου για διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενο του νόμου στον οποίο περιέχονται και συνεπώς αντισυνταγματικές για το λόγο αυτό.

Άρθρο 28 και σχέσεις Συντάγματος με πρωτογενές και δευτερογενές Ενωσιακό δίκαιο.

Ενοποίηση των παραγράφων 2 και 3 σε μία παράγραφο ώστε να απαιτούνται οι 180 βουλευτές και οι υπάρχουσες 5 προϋποθέσεις για την παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας και αρμοδιοτήτων σε όργανα Διεθνών οργανισμών.

Να απαλειφθεί η ερμηνευτική δήλωση και στη θέση της να προστεθεί 3^η παράγραφος ως ακολούθως:

«Οι κανόνες του Διεθνούς και Ενωσιακού δικαίου έχουν υπερνομοθετική αλλά υποσυνταγματική ισχύ».

Κατάργηση ή τροποποίηση του άρθρου 44 παρ.1 που προβλέπει τη δυνατότητα έκδοσης πράξης νομοθετικού περιεχομένου και η δυνατότητα έκδοσης πράξεων νομοθετικού περιεχομένου μόνο σε περίπτωση εφαρμογής στο άρθρο 48 (εξουσίες κρίσης-κατάσταση πολιορκίας).

Κατάργηση ή τροποποίηση του άρθρου 107 στο μέτρο που αφορά την προστασία κεφαλαίων του εξωτερικού- ρήτρα υποτέλειας.

Σχέσεις Βουλής-Κυβέρνησης

Προτείνεται η τροποποίηση του άρθρο 84 παρ.6 σχετικά με την αποδοχή της πρότασης δυσπιστίας που πρέπει να γίνεται αποδεκτή αν εγκριθεί από την σχετική πλειοψηφία των παρόντων.

Προτείνεται η τροποποίηση του άρθρο 84 παρ. παρ.2 ώστε να μπορεί να υποβάλλεται νέα πρόταση δυσπιστίας μετά την πάροδο τριμήνου αφότου η Βουλή απέρριψε την προηγούμενη.

Ρητή συνταγματική διάταξη που να απαγορεύει εκποίηση δημόσιας περιουσίας, δημόσιων κοινωνικών αγαθών (νερό κλπ).

Συνταγματική κατοχύρωση του πυρήνα των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ηλίας Γ. Νικολόπουλος

Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου –Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε Περισσότερα »

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (α΄ μέρος): Γενικά & επιμέρους σχόλια επί των σκόπιμα ασαφών προτάσεων του κ. Πρωθυπουργού.

Οι προτάσεις της ΝΔ: Ένα επικίνδυνο άλμα προς τα πίσω.

Συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων.

1. Η ενίσχυση του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας και η άμεση εκλογή του από τους πολίτες ήταν η πρώτη πρόταση που κατέθεσε ο πρωθυπουργός.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Η επαναφορά ημιπροεδρικών στοιχείων από το αρχικό Σύνταγμα του 1975 σε συνδυασμό με την άμεση εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από το λαό οδηγεί σε ημιπροεδρικό σύστημα που θίγει το σκληρό πυρήνα του πολιτεύματός που είναι προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία (άρθρο 1). Αντίθετα σε ένα πλήρως δημοκρατικό Σύνταγμα που στοχεύει στην ουσιαστική λαϊκή κυριαρχία επιβάλλεται η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του κυρίαρχου λαού-εκλογικού σώματος (θεσμοί λαϊκής νομοθετικής-συνταγματικής πρωτοβουλίας και λαϊκής αρνησικυρίας – λαϊκόVETO ) και όχι η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων μονοπρόσωπων κρατικών οργάνων όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο λαός δεν πρέπει να εκπροσωπείται ως απών μέχρι τις επόμενες εκλογές όπως συμβαίνει σήμερα ούτε πρέπει να νομιμοποιείται η παρέμβαση του Προέδρου στην εκάστοτε κυβέρνηση που στηρίζεται στη Βουλή με το λαό απόντα όπως με τη προτεινόμενη αναθεώρηση

2. Στο ίδιο πλαίσιο και για την εξυπηρέτηση του ίδιου στόχου, εντάσσονται και οι προτάσεις για ισχυροποίηση των εγγυήσεων για εξάντληση της διάρκειας της κοινοβουλευτικής περιόδου και για καθιέρωση σταθερού εκλογικού συστήματος με την πρόβλεψη ότι η αλλαγή του θα απαιτεί πλειοψηφία των 3/5 της Βουλής.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Η ισχυροποίηση των εγγυήσεων για εξάντληση της τετραετίας χωρίς την πρόωρη διάλυση της Βουλής οδηγεί σε ακυβερνησία με συνέπεια διακυβέρνηση της χώρας με κυβερνήσεις που θα διαδέχονται καταψηφιζόμενες, η μία την άλλη μέχρι την εξάντληση της τετραετίας. Η ορθή λειτουργία τού κοινοβουλευτικού συστήματος επιβάλλει τον έλεγχο της κάθε κυβέρνησης από τη Βουλή και όχι την ποδηγέτηση της Βουλής από την κυβέρνηση.

3. Ο πρωθυπουργός πρότεινε ακόμη τη θεσμοθέτηση συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος και αντίστοιχου οργανογράμματος με απόφαση των 3/5 της Βουλής.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Υπέρμετρη δέσμευση για την επόμενη κυβέρνηση που έρχεται μετά από νέα λαϊκή ετυμηγορία .Η απερχόμενη Βουλή δεν πρέπει να δεσμεύει την επόμενη στη τήρηση παλαιότερου οργανογράμματος και κυβερνητικού σχήματος.

4. Τη θεσμοθέτηση τριών Μόνιμων Υπηρεσιακών Υφυπουργών (Εξωτερικών, Άμυνας και επί του Προϋπολογισμού) με 5ετή θητεία.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Η πενταετής θητεία τους δεσμεύει κάθε νέα κυβέρνηση που μετά από εκλογές θα αναγκαστεί να συνυπάρξει με αυτούς. Τετραετής θητεία είναι ορθότερη, υπάρχει ήδη πρόβλεψη.

7. Την αναθεώρηση της διάταξης για την  ασυλία των Βουλευτών «γιατί η ασυλία πρέπει να περιορισθεί αποκλειστικά στα όρια της άσκησης των κοινοβουλευτικών καθηκόντων του κάθε βουλευτή.» και

9. Την κατάργηση των βουλευτικών προνομίων που δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντα του Βουλευτή.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Η παραπάνω διατύπωση και η προηγούμενή της υποκρύπτει κατάργηση της ειδικής προστασίας της προσωπικής ελευθερίας του βουλευτή (Άρθρο 62). Οι βουλευτές δεν είναι ατομικά όργανα αλλά όργανα-μέλη ενός άμεσου και συλλογικού οργάνου του κράτους. Η ισοτιμία, η ανεξαρτησία της νομοθετικής εξουσίας πλήττεται καίρια με τη μείωση της ειδικής προστασίας που ισχύει στα περισσότερα κράτη.

13. Να δημιουργηθεί ένα Ειδικό και Μόνιμο Δικαστικό Σώμα, που θα έχει την αποκλειστική ευθύνη να ελέγχει τη συνταγματικότητα με αδιαμφισβήτητο τρόπο. Αυτό «θα επιταχύνει την απονομή της δικαιοσύνης και την υλοποίηση των επενδύσεων»

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Έμμεσα αλλά σαφώς προτείνεται η κατάργηση του παρεμπίπτοντος, διάχυτου και κατ’ ένσταση ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων που κρίνεται επιτυχημένος στην Ελλάδα. Η κατάργηση τού ελέγχου θα αποτελέσει πλήγμα στην ανεξαρτησία των δικαστών (νομική ποδηγέτηση δικαστών) αλλά και στα δικαιώματα των διαδίκων να αμύνονται απέναντι σε αντισυνταγματικούς νόμους. Η ενδεχόμενη θεσμοθέτηση Συνταγματικού Δικαστηρίου δεν πρέπει να τον καταργήσει.

14. Τη θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τη θητεία του Πρωθυπουργού.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Δύσκολα συμβιβάζεται με τη παρεχόμενη και αυτονόητη  δυνατότητα κάθε Βουλής να στηρίζει οποιοδήποτε μέλος ή μη μέλος της ως πρωθυπουργό.

21. Την αναμόρφωση της οικονομικής θεματικής του Συντάγματος. Τη σύνδεση της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με την οικονομική μας ανάπτυξη και την εξασφάλιση της ανάλογης ωφέλειας για το κοινωνικό σύνολο.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Απαράδεκτη και επικίνδυνη συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού, νομιμοποίηση με την προτεινόμενη αναθεώρηση της ρήτρας άρσης κρατικής ασυλίας επί της δημόσιας περιουσίας που υπάρχει στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και υποκρυπτόμενη συνταγματική θεσμοθέτηση του «χρυσού κανόνα» του ελλείμματος σε 3^% του ΑΕΠ). Είναι φανερός ο στόχος συνταγματοποίησης των μνημονίων με το οικονομικό Σύνταγμα.

24. Την αναθεώρηση του άρθρου 24 ώστε να γίνει πληρέστερη η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και η αντιμετώπιση ακραίων καταστάσεων σε βάρος, όχι μόνο της ατομικής ιδιοκτησίας, αλλά και της ίδιας της περιουσίας του Δημοσίου.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Απαράδεκτη υποβάθμιση των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων με την επιδιωκόμενη οριοθέτηση των βοσκοτόπων και όχι μόνο.

25. Αναθεώρηση του άρθρου 16, για την ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων «έτσι ώστε η γνώση να συνδεθεί με την παραγωγή και με την αγορά.» «Δεν μπορεί η Ελλάδα να παραμένει η μόνη χώρα στην Ευρώπη που συνταγματικά απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Θα πρέπει αυτό να τελειώσει, να το ρίξουμε στο κάλαθο του χθες μια για πάντα» είπε. 

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Ρητή κατάργηση της δημόσιας, δωρεάν και λαϊκής παιδείας που ισχύει και στη Γαλλία από την εποχή της Γαλλικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 παρά τον περί αντιθέτου πρωθυπουργικό ισχυρισμό. Ισχυρό κτύπημα στην ανάπτυξη της επιστήμης και στη μετατροπή της σε εφαρμογή που έχει ανάγκη η αγορά.

26. Αναθεώρηση των διατάξεων για τα δημοψηφίσματα, ώστε να προβλέπεται διενέργεια δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Παρά το καθυστερημένο ψήγμα δημοκρατίας παραμένει από τις πρωθυπουργικές διακηρύξεις η παντελής απουσία των θεσμών λαϊκής συμμετοχής-άμεσης δημοκρατίας (λαϊκή νομοθετική και συνταγματική πρωτοβουλία και λαϊκή αρνησικυρία που ολοκληρώνονται με δημοψήφισμα, λαϊκή ανάκληση βουλευτή και δημόσιου λειτουργού όπως και παύση της κυβέρνησης και διάλυση της Βουλής με δημοψήφισμα).

29. Την κατοχύρωση του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης όλων και της ανεμπόδιστης πρόσβασης στην εργασία τους.

Σχόλια Η. Νικολόπουλου

Περιορισμός του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της συνάθροισης του άρθρου 11 που αντί να διευρυνθεί θα επιχειρηθεί ο περιορισμός του όπως και του συνδικαλιστικού δικαιώματος (βλέπε παραπάνω στοιχείο 15). Τα δικαιώματα ομαδικής δράσης περιορίζονται από τον θεσμοθετημένο νεοφιλελευθερισμό.

Διαβάστε Περισσότερα »